Ήμερη κάνναβη και Ινδική κάνναβη: διαφορές και αναλογίες

Ήμερη κάνναβη και Ινδική κάνναβη: διαφορές και αναλογίες

 

Κάνναβη η ήμερη (Cannabis sativa)και Ινδική Κάνναβη (Cannabis indica)είναι δύο ονόματα  που ακούμε πολύ συχνά. Συνήθως τα συσχετίζουμε με τα δύο διακριτά είδη από τα οποία προέρχεται η σημερινή μαριχουάνα. Τα δύο είδη έχουν κοινά χαρακτηριστικά αλλά και πολλές διαφορές.

Ωστόσο, δεν  μπορούν όλοι οι καταναλωτές και οι λάτρεις του αθλήματος να τα ξεχωρίσουν με γυμνό μάτι ή να διακρίνουν τις διαφορές στην επίδραση τους  στον άνθρωπο.

 

Ήμερη εναντίον Ινδικής

Εκτός από την εξωτερική εμφάνιση και τις ιδιότητες, τα δύο φυτά διαφέρουν σε πολλές άλλες παραμέτρους, όπως η γεωγραφική προέλευση, το μέγεθος, η χρονική περίοδος της ανθοφορίας ακόμα και στη γενετική.

Επιπλέον, η αποσαφήνιση των χαρακτηριστικών των δύο ειδών δεν σημαίνει ότι μπορούμε να αναγνωρίζουμε το είδος του οποιοδήποτε φυτού ή στελέχους κάνναβης. Ο λόγος είναι  πολύ απλός: ο άνθρωπος δημιουργεί συνεχώς υβρίδια από τα  δύο αυτά είδη. Η συντριπτική πλειοψηφία της κάνναβης που κυκλοφορεί σήμερα είναι αποτέλεσμα διασταύρωσης των δύο ειδών.

Οι διασταυρώσεις αποσκοπούν κυρίως στην δημιουργία φυτών που είναι πιο εύκολα καλλιεργήσιμα, με ιδιαίτερη έμφαση στα φυτά κατάλληλα για indoor καλλιέργεια. Άλλες αποσκοπούν σε μεγαλύτερη σοδειά και άλλες απλώς τονώνουν κάποια ουσία που έχει συγκεκριμένη επίδραση στον καταναλωτή.

 

Γενετική

Τα "στελέχη" που προέρχονται από την ποικιλία ινδικής και ήμερης (τα πιο γνωστά είναι το White Widow, OG Kush και Diesel) έχουν μοναδικά χαρακτηριστικά. Εδώ θα περιορίσουμε τη συζήτηση μας  στα δύο συγκεκριμένα είδη.

Σήμερα μπορούμε να μιλήσουμε για την κάνναβη βασιζόμενοι σε επιστημονικά στοιχεία, χάρη στις πρωτοποριακές μελέτες του Γάλλου βιολόγου Jean-Baptiste Lamarck. Στο τέλος του δέκατου όγδοου αιώνα, παρατήρησε ότι τα δύο είδη διαφέρουν στη μορφολογία και στην παραγωγή ρητίνης. Έτσι εισήγαγε τη διάκριση μεταξύ ινδικής κάνναβης και ήρεμης κάνναβης που ισχύει έως σήμερα.

Ωστόσο, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι σε δεύτερο χρόνο ο Lamarck διατύπωσε έναν ορισμό που με τα σημερινά δεδομένα αντιστοιχεί σε αυτόν της light κάνναβης, δηλαδή της κάνναβης με περιορισμένο ποσοστό  THC.

Αργότερα, λόγω της αξιοσημείωτης προσαρμοστικότητας των ποικιλιών κάνναβης και του ανθρώπινου ζήλου, η κάνναβη εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο, σε περιοχές του πλανήτη με διαφορετικές συνθήκες και οικοσυστήματα.

 

Ετυμολογία

Η ινδική κάνναβη οφείλει το όνομά της στην προέλευσή της  από την  Ινδική υποήπειρο, κυρίως από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Βόρεια Ινδία, το Θιβέτ και το Νεπάλ. Αντίθετα, η ήρεμη κάνναβη προέρχεται από τη ζώνη του ισημερινού(Μεξικό, Κολομβία, Ταϊλάνδη κτλ.). Είναι επομένως προφανές ότι η ινδική κάνναβη έχει αναπτυχθεί σε ορεινό περιβάλλον, ως επί το πλείστο ζεστό και άγονο. Απεναντίας  η ποικιλία της  ήμερης κάνναβης έχει προσαρμοστεί σε τροπικά κλίματα, στη ζούγκλα, με πολύ υγρασία.

Από αυτά τα στοιχεία σχετικά με την προέλευση διαπιστώνουμε  λοιπόν πώς αυτά τα δύο "αδέλφια" διαφοροποιήθηκαν στη μορφολογία και ανάπτυξη του φυτού, στη παραγωγή ρητίνης και στις  ψυχοδραστικές επιπτώσεις.

Οι πρώτες χρήσιμες ενδείξεις για να μπορέσουμε να τα ξεχωρίσουμε προέρχονται από τη προσαρμογή τους  στις ιδιαιτερότητες του φυσικού τους οικότοπου.

 

Συνθήκες βλάστησης

Η ήμερη κάνναβη φυτρώνει σε εξαιρετικά υγρά και ζεστά περιβάλλοντα, και γι' αυτό μπορεί να φτάσει σε ύψος πάνω από τέσσερα μέτρα. Έχει  πορώδεις ανθούς και μεγάλη απόσταση ανάμεσα στα κλαδιά . Τα φύλλα της έχουν χρώμα ανοιχτό πράσινο και σχηματίζουν λεπτά «δάχτυλα». Αυτή η μορφολογία διευκολύνει τον αερισμό ανάμεσα στα κλαδιά και συνεπώς  δυσχεραίνει την ανάπτυξης μούχλας εξαιτίας της υγρασία.

Αντίθετα, η ινδική κάνναβη αναπτύχθηκε στο αφιλόξενο περιβάλλον των  βουνών και στην ξηρότητα των ερήμων, γι' αυτό έχει μία πιο «θαμνώδη» μορφή. Το είδος αυτό έχει πιο πυκνά κλαδιά, τα φύλλα (σκουροπράσινα) είναι πιο μικρά και φαρδιά, οι κορυφές είναι πιο πυκνές. Επίσης, η ανάπτυξη του κορμού είναι περιορισμένη. Όλες αυτές οι στρατηγικές στοχεύουν στη συσσώρευση της δυσεύρετης αλλά πολύτιμης υγρασίας και στην ενίσχυση της άμυνας του φυτού κατά του κρύου και της ζέστης που αγγίζουν ακραίες θερμοκρασίες.

Μία πρώτη παρατήρηση είναι ότι η ινδική κάνναβη είναι πιο "συμπαγής" και κατάλληλη για indoor καλλιέργεια. Δεν χρειάζεται μεγάλο χώρο ούτε απόσταση από άλλα φυτά. Μια άλλη διαφορά που με λίγη προσοχή μπορούμε να διακρίνουμε εύκολα είναι η κατανομή των βλαστών. Στην ποικιλία της ήμερης κάνναβης φυτρώνουν  κατα  πλάτος, σε όλο το μήκος των κλαδιών. Στην ινδική, αντίθετα, τείνουν να φυτρώνουν "σε τσαμπιά" γύρω από τους οφθαλμούς των κλαδιών και τον κορμό και γίνονται μικρότεροι σε μέγεθος.

Ως εδώ αναλύσαμε τις μορφολογικές διαφορές σε σχέση με το κλίμα προέλευσης . Το κλίμα έχει επηρεάσει και τη βλαστική περίοδο των δύο ειδών, ιδίως την περίοδο άνθησης ή διαφορετικά την παραγωγή των φύτρων.

Η Ινδική κάνναβη έχει ταχύτερη άνθηση, αλλά η βλαστική φάση ανάκαμψης είναι πιο αργή. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει για την ήμερη, η οποία έχει πιο αργή ανθοφορία αλλά αξιοσημείωτη φυτική ανάπτυξη.

Γι΄ αυτούς τους λόγους, οι χρόνοι μεταξύ των συγκομιδών είναι περίπου ίδιοι. Συγκεκριμένα, η συγκομιδή της ινδικής διαρκεί από έξι έως δώδεκα βδομάδες και της ήμερης από οκτώ έως δεκαέξι.

Εύκολα συμπεραίνουμε για ποιον λόγο προέκυψε αυτήν η διαφορά . Οι "σύντομες" μέρες των τροπικών περιοχών και άρα η περιορισμένη έκθεση στις ηλιακές ακτίνες κάνουν την ανθοφορία της ήμερης κάνναβης πιο αργή. Γι’ αυτό το λόγο έχει ακόμα ένα χαρακτηριστικό: δεν διακόπτει την ανάπτυξή της κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας. Ενώ από την άλλη πλευρά, ο υψηλός κίνδυνος ανάπτυξης μούχλας κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου συντέλεσε στην επιτάχυνση της ανθοφορίας της ινδικής κάνναβης.

 

Ιδιότητες και διαφορές

Από αυτές τις διαφορετικές διαδικασίες φυτρώνουν διαφορετικές ταξιανθίες. Η διαφορές δεν περιορίζονται μόνο στην εμφάνιση αλλά και στη μυρωδιά, τη γεύση και τις ιδιότητες. Η ήμερη ενδύεται ένα ελαφρύ άρωμα, σαν πραγματικό "λουλούδι". Η ινδική έχει μια πιο πικάντικη και χαρακτηριστική οσμή, πιο εύκολα αντιληπτή.

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο οι γεύσεις είναι εκ διαμέτρου αντίθετες: η ινδική έχει μια γλυκιά, στρογγυλεμένη γεύση, ενώ η ήμερη πιο άγρια και ”ανθρακούχα”. Αυτά τα χαρακτηριστικά παραμένουν και στα αντίστοιχα υβρίδια.

 

Επίδραση

Και τώρα μερικά λόγια για το πώς οι ιδιαιτερότητες αυτών των φυτών οδήγησαν στην ανάπτυξη διαφορετικών χημικών χαρακτηριστικών και ως εκ τούτου διαφορετικών επιδράσεων στον καταναλωτή. Πρόκειται για ένα λεπτό ζήτημα, που βασίζεται εν μέρη στην υποκειμενικότητα του καταναλωτή: στο επίπεδο αντοχής του που εξαρτάται τόσο από την ποσότητα και τη συχνότητα της κατανάλωσης  όσο και από την προσωπικότητά του.

Με άλλα λόγια, μπορούμε να αναφερθούμε μόνο σε "τάσεις", στις οποίες μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος ο συχνός  καταναλωτής ή  για άλλους ένας...  δυνατός γευσιγνώστης.

Ίσως είναι περίπλοκο να καταλήξουμε σε ένα φάσμα επιδράσεων από την κατανάλωση υβρίδιων, όμως είναι δυνατόν να κατηγοριοποιήσουμε τις επιδράσεις των δύο εξεταζόμενων ειδών.

Η επίδραση των φυτών διαφοροποιείται με βάση τη συγκέντρωση των διαφόρων δραστικών συστατικών που υπάρχουν κυρίως στη ρητίνητων δύο φυτών και ιδιαίτερα τη συγκέντρωση ΤΗC και CBD.

Η ινδική κάνναβη τείνει να έχει υψηλά επίπεδα THC, ενώ έχει χαμηλότερα επίπεδα CBD.  Ακριβώς το αντίθετο ισχύει για την ήμερη κάνναβη. Μάλιστα ο μελετητής Lamarck είχε παρατηρήσει από τότε ότι η ινδική είχε ισχυρότερες ψυχότροπες ιδιότητες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι με την ήμερη κάνναβη δεν "κάνεις κεφάλι". Αντιθέτως, οι ποικιλίες  αυτού του είδους που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά  έχουν επιλεχθεί επιτούτου  για ψυχαγωγική χρήση. Ωστόσο έχει αποδειχθεί ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο ουσιών σε ποικίλες αναλογίες προκαλεί διάφορες επιδράσεις.

 

Η ήμερη κάνναβη   προκαλεί μια εγκεφαλική διέγερση (high), ενθαρρύνοντας δημιουργικές δραστηριότητες ή ήπιες και χαλαρωτικές σωματικές δραστηριότητες. Η ινδική έχει σημαντική κατασταλτική επίδραση . Μπορεί να επιφέρει  υπνηλία (stoned, στην αργκό), και ενδείκνυται για  περισυλλογή και ενδοσκόπηση, για να ακούσετε μουσική και εν ολίγοις να χαλαρώσετε. Η ήμερη λοιπόν προκαλεί ευφορία ο ινδική είναι καταπραϋντική και ηρεμιστική.

Η πρώτη έχει αγχολυτικές, αντικαταθλιπτικές και αναλγητικές ιδιότητες και είναι κατάλληλη για καθημερινή χρήση. Αντίθετα, οι ιδιότητες της ινδικής προκαλούν χαλάρωση, μετριάζουν το αίσθημα ναυτίας και ανοίγουν την όρεξη.

Ενδείκνυται η κατανάλωση της κατά τις βραδινές ώρες, ή όταν δεν χρειάζεστε δυναμισμό και ταχύτητα στους συλλογισμούς σας.

Και ο νοών νοείτω...